Larwa

Oczy są zwierciadłem duszy

Serce przeszłości

Jak łatwo można

Człowieka skruszyć

I wyrwać mu z życia radości

Są pewne stany

I drogi pewne

Nie dla każdego

Splątek chaosu

I czas się nie liczy

I ludzie też

Gdy sił brakuje

Pocieszenia głosu

...

Gdy było mi 

Mi tak bardzo źle

Jak larwa w kokon

Ubrałam się

Upłynęło wiele dni

Upłynęło wiele nocy

W sercu swym

Na jego dnie

Szukałam prawdziwej pomocy

Czas nie leczy ran

Lecz dojrzałość

Potrzebuje czasu

By z kokonu skrzydła rozwinąć

I polecieć na łąkę

Lub do lasu